Battistero, de doopkapel in Florence
Het Battistero (Baptisterium oftewel Doopkapel), door de Florentijnen ook wel liefkozend aangeduid als de San Giovanni, is naar alle waarschijnlijkheid het oudste gebouw van Florence. De doopkapel is gewijd aan Johannes de Doper, die tevens de beschermheilige van de stad is.
Gedoopt
Tot aan de twaalfde eeuw deed het gebouw niet alleen dienst als dienst als doopkapel, maar ook als kathedraal. Toen de Duomo verrees, werden er echter alleen nog doopvieringen gehouden. Tot de negentiende eeuw werden de meeste kinderen die in Florence en omgeving werden geboren hier gedoopt, dus ook bekende Florentijnen als Dante en Michelangelo.
Telkens wanneer er een kind werd gedoopt, werd er in een soort vaas die in een nis van de doopkapel stond een boon gestopt, een zwarte boon voor een jongen en een witte boon voor een meisje. Door al die bonen na een jaar te tellen, kon men het geboortecijfer van de stad vrij nauwkeurig vaststellen.
TIP: Boek een rondleiding met gids door de doopkapel en het Museo dell'Opera del Duomo. Entree tot de Dom is inbegrepen.
Bestel hier tickets voor de rondleiding door de Doopkapel en het Museo dell'Opera del Duomo
Schitterende mozaïeken
Het mooiste van de doopkapel bevindt zich boven je hoofd. Het plafond is bedekt met letterlijk schitterende mozaïeken. De aanblik ervan moet diepe indruk hebben gemaakt op de Florentijnen van weleer. De inwoners van Florence kenden deze kunstvorm namelijk niet echt; de mozaïeken zijn dan ook gemaakt door 'buitenlanders'. Het waren Venetiaanse kunstenaars die zorgvuldig de vele stukjes gekleurd glas en steen op de juiste plek vastzetten.
De Florentijnen ontwierpen wel de voorstellingen die het plafond moesten versieren. Het mozaïek in de apsis, Maria met het kindje Jezus, werd als eerste vervaardigd, naar een ontwerp van Jacopo Torriti. Het laatste oordeel, dat het plafond zelf siert, wordt toegeschreven aan Cimabue, maar verder is er niet heel veel bekend over de ontwerpers en makers. Dat doet echter niets af aan de overweldigende indruk die het geheel maakt – terecht dat Dante er zo trots op was.
Dat Dante het Battistero een warm hart toe droeg, blijkt wel uit een stukje uit zijn La Divina Commedia:
Non mi parean [i fori] men ampi né maggiori
che que’ che son nel mio bel San Giovanni,
fatti per loco de’ battezzatori.
En op de holten in de stenen vont
van de Sint-Jan, mijn mooie doopkerk, leken,
waarin de priesters dopen: even rond.
Tip van de redactie van Florence-Nu: neem een spiegeltje mee als je het Battistero bezoekt. Dan kun je de mozaïeken bewonderen zonder dat je pijn in je nek krijgt van het naar boven staren.
Poort naar het Paradijs
Maar niet alleen van binnen is het Battistero prachtig, ook de buitenzijde is schitterend. Vooral de bronzen deuren van Ghiberti, die door Michelangelo de Poort naar het Paradijs werden genoemd. Lees via deze link meer over deze bijzondere deuren.